بررسی تطبیقی پیشگیری از جرائم جنسی در حقوق کیفری ایران و انگلستان

جرایم جنسی جرایمی هستند که علیه اشخاص و عفت عمومی صورت می گیرد. افرادی که مرتکب این جرایم می شوند رفتارشان از نظر جامعه قابل قبول نیست و خلاف ارزش ها و هجارهای جامعه است. در حقوق کیفری ایران رضایت و عدم رضایت نقشی در جرم بودن این انحرافات ندارد ولی در حقوق کیفری انگلستان زمانی این انحرافات جرم جنسی محسوب می شود که همراه با عدم رضایت باشد. پیشگیری از جرائم جنسی اعم از پیشگیری غیر کیفری و کیفری می باشد که پیشگیری غیر کیفری به صورت اجتماعی و وضعی است و این نوع پیشگیری قبل از ارتکاب جرم صورت می گیرد و لزوم مشارکت مردم در آن امری مهم محسوب می شود. لذا هدف آن کاهش یا حذف علل وقوع جرم است. اما پیشگیری کیفری به مجموعه اقدامات و تدابیری گفته می شود که دولتها پس از وقوع جرم و از طریق قانون با توسل به جرم انگاری به مقابله با آن جرائم می پردازند. در حقوق کیفری ایران و انگلستان نیز به مجازات ها و تدابیر خاص پرداخته شده است. بنابراین مسئولان جامعه باید تدابیر و اقداماتی را به کار گیرند تا سبب شود از بروز این جرائم و انحرافات در جامعه جلوگیری شود و برای پیشگیری از جرم علاوه بر نقش دستگاههای دولتی سایر نهادهای جامعه نیز باید همکاری لازم را با دولت انجام دهند زیرا بر خلاف اقدامات کیفری در تدابیر پیشگیرانه ای که توسط نهادهای اجتماعی صورت می گیرد به دلیل اینکه همه افراد جامعه در این پیشگیری مسئولند اقدامات آن ها تأثیر بیشتری برای جلوگیری از جرم جنسی می گذارد. در صورتی که نهادهای جامعه نتوانند اقدامات درست و بجایی را انجام دهند قانونگذار باید با جرم انگاری جرایم جنسی برای پیشگیری از جرم در جامعه وارد عمل شود. همچنین قانونگذاران و نظریه پردازان ایران و انگلستان برای پیشگیری از این جرائم جنسی در صددند تا اقدامات و واکنش های کیفری لازم را به عمل آورند.